Dwa sposoby na dżem jeżynowy – jeden tradycyjny, drugi nowoczesny, który lepszy? Oj, to trudne! Obydwa mają swoje wady i zalety. Hmmm… jednak wybieram nowoczesny. Jest świeży, z całymi owocami, nie za słodki. Do chleba, naleśników, placuszków, gofrów, biszkoptów – idealny. Ale, właśnie ale… do nadziewania rogalików, bułek, do ciast kruchych – lepszy jest tradycyjny.
Ze zbiorów mamy Heleny.
Składnik – dżem nowoczesny:
- 1 kg jeżyn
- 0,5 kg cukru 1:2
- ew. laska wanilii
Składniki – dżem tradycyjny:
- 1 kg jeżyn
- 450 g cukru
Wykonanie – dżem nowoczesny:
Owoce umyć, przebrać, zasypać cukrem żelującym. Wanilię rozkroić, wyjąć ziarenka i dodać do jeżyn (laskę i ziarenka), wymieszać, przełożyć do garnka, zagotować i gotować, mieszając, 4 minuty (licząc od momentu wrzenia). Wyjąć laskę. Można pokroić ją na części i po kawałku dodać do słoików.
Przygotowany dżem przełożyć do przygotowanych słoików, zakręcić i odwrócić do góry dnem na kilka minut. Wystudzić.
Przechowywać w chłodnym miejscu.
Wykonanie – dżem tradycyjny:
Przygotowane owoce zasypać cukrem i odstawić na godzinę, dwie, by owoce puściły sok. Zagotować i gotować powoli aż sok odparuje i dżem będzie miał odpowiednią gęstość. Najlepiej gotowanie rozłożyć na dwa dni. Gotowy dżem przełożyć do przygotowanych słoików. Jak sprawdzić, czy dżem jest odpowiednio wysmażony? Odrobinę przełożyć na zimny talerzyk, jeśli zastyga – jest już dobry. Zakręcać, odwracać do góry dnem, przykryć ręcznikiem lub kocem i zostawić do wystudzenia.
Przechowywać w chłodnym miejscu.
Smacznego :).
Znajdź mnie na fb.
Inne przetwory późnego lata:
